Papier, drewno i bambus ? design po japońsku

Opis

Japończyk w zetknięciu z potężnymi żywiołami, na skrawkach ziemi wydartej górom i oceanom, zbudował swój światopogląd z pojęć kruchości, marności i przemijania. I na nich opierała się japońska estetyka. Jednocześnie piękno było zawsze ściśle powiązane z życiem codziennym. Nikt w takim stopniu nie wyniósł codzienności do godności sztuki, jak zrobili to Japończycy w ceremonii picia herbaty czy w sztuce układania kwiatów.  Temat dekoracji miał wywoływać poetyckie skojarzenia, wprowadzać odpowiedni nastrój, otwierać perspektywy intelektualne i emocjonalne. Poza zewnętrzną formą dostępną dla każdego, dla wtajemniczonego otwiera się również bogaty świat idei wyrażonych w różnych motywach dekoracyjnych. Wiele motywów zwierzęcych, roślinnych staje się nośnikami treści symbolicznych. Czasami te treści układają się warstwowo, nakładając się jedna na drugą. Nawet formalna z pozoru kompozycja, gdzie w dwóch przeciwległych narożnikach, dzieląc płaszczyzny po liniach przekątnych na pola wypełnione dekoracją i pola puste, uosabia równowagę dwóch przeciwstawnych i jednocześnie uzupełniających się wzajemnie pierwiastków: in i y?. Japończycy zawsze byli wrażliwi na piękną, funkcjonalną formę, powściągliwą dekorację. Podejście do wykonywanego przedmiotu, wrodzone wyczucie formy i koloru, niechęć do przeładowanej dekoracji, szacunek dla właściwości każdego materiału, sprawiły, że Japonia jest krajem, w którym estetyka codziennych, otaczających człowieka przedmiotów osiągnęła niezwykle wysoki poziom. Różni się ona od tworzonych współcześnie produktów masowych, które często cechuje jarmarczny styl.

Zapraszamy!