Opis

Z datę utworzenia Biblioteki Kórnickiej uważa się rok 1826, kiedy to Adam Tytus hr. Działyński (1796 – 1861) zaczął przenoszenie swego niezwykle cennego księgozbioru do Zamku w Kórniku. Specjalnością biblioteki są polonica – manuskrypty i druki, źródła do historii i kultury polskiej. W kolekcji znajdują się rękopisy wybitnych poetów, pisarzy (m.in. A. Mickiewicza, J. Słowackiego, C.K. Norwida), kompozytorów (F. Chopina) oraz wielu innych wybitnych postaci historycznych (m. in. T. Kościuszki, Napoleona I). Przechowywane są tu również dokumenty dotyczących konfliktów polsko-krzyżackich z XIV i XV w., dokumenty książęce i królewskie XIII-XVIII w., czy odpisy wszystkich pism z kancelarii króla Zygmunta Augusta. Główną siedzibą Biblioteki jest Zamek w Kórniku, którego rodowód sięga początków XV wieku. Wybudowany został najprawdopodobniej w 1426 roku dla Mikołaja Górki. W kolejnych latach właściciele tej siedziby przyjmowali tutaj królów polskich – Henryka Walezego oraz Zygmunta III Wazę i jego syna Władysława IV. W XVIII wieku Zamek został gruntownie przebudowany przez Teofilę z Działyńskich Szołdrską-Potulicką – zwaną również Białą Damą. Ostatnią wielką modernizację rezydencji, która nadała mu obecny wygląd i charakter przeprowadził Tytus Działyński w połowie XIX wieku. Po śmierci ostatniego z Działyńskich właścicielem dóbr został Władysław Zamoyski, który pod koniec życia wszystko co posiadał, wraz z Biblioteką Kórnicką przekazał narodowi, tworząc Fundację Zakłady Kórnickie.
We wnętrzach zamku w Kórniku działa Muzeum. Jest to typowe muzeum wnętrz, w którym podziwiać możemy oryginalne wystroje architektoniczne oraz umeblowanie domu szlacheckiego od XVII do XIX wieku.
Filią Biblioteki Kórnickiej jest Pałac Działyńskich przy Starym Rynku w Poznaniu.