Giżycko jest jednym z najbardziej znanych miast na Mazurach, położonym między jeziorami Niegocin i Kisajno. Początki Giżycka sięgają 1340 roku, kiedy w miejscu tym wzniesiony został przez krzyżaków zamek z grodem obronnym Lötzen, przy którym zaczęła rozwijać się osada Mazowszan zwana Nową Wsią. Osada uzyskała w 1612 roku prawa miejskie i przyjęła nazwę zamku, a korzystny wpływ na jej rozwój miała niewielka odległość od najważniejszych dróg łączących polskie miasta z portami w Gdańsku, Elblagu, Braniewie i Królewcu. Niestety rozwój zahamowany został przez liczne nieszczęścia, a zniszczenia w najeździe tatarskim, ciężary podatkowe i epidemia dżumy doprowadziły do znacznego zubożenia miasta. Lötzen stało się również obszarem, na którym prowadzone były działania wojenne, przemaszerowały tędy wojska rosyjskie i napoleońskie, miasto padało również ofiarą klęski głodowej.

Sytuacja poprawiła się dopiero w II połowie XIX wieku, wtedy też w Lötzen powstała słynna dziś twierdza im. marszałka von Boyen, sieć dróg i kanałów oraz połączenie kolejowe z Królewcem. I wojna światowa nie wyrządziła dużych zniszczeń, po jej zakończeniu miasto stało się popularnym kurortem liczba mieszkańców wzrosła do 16 tysięcy. Kolejna wojna nie była już jednak łaskawa dla okolic, które tym razem zostały zniszczone w ogromnym stopniu, a ludność zmniejszyła się do 4 tysięcy. Kolejne lata przyniosły napływ nowych mieszkańców i zmianę nazwy miasta z Lötzen na Lec, później Łuczany, a ostatecznie na pamiątkę działacza mazurskiego i pastora Gustawa Gizewiusza w 1946 roku miejscowość nazwa została Giżycko.

Ze względu na wielkie zniszczenia wojenne w Giżycku i jego okolicach nie przetrwało wielu zabytków, a wśród tych, które można obecnie zobaczyć, znajdują się: zamek krzyżacki z XIV wieku, Twierdzę Boyen, kościół w Dobie z kaplicą i lipową aleją, cmentarze ewangelickie, budynek kuźni z XIX w w Dobie, zespół dworski i folwarczny w Pierkunowie a także zespoły dworsko-parkowe w Sołdanach, Upałtach, Mioduńskich i Gorazdowie.

Niewielką ilość zabytków rekompensują niezwykłe walory przyrodnicze gminy, na terenie której wyznaczone zostały obszary objęte rozmaitymi formami ochrony przyrody i są to: rezerwaty Torfowisko Spytkowo, Jezioro Kożuchy, Perkuny, Jezioro Dobskie, Wyspy na jeziorach Mamry i Kisajno, Obszary Chronionego Krajobrazu Kraina Wielkich Jezior Mazurskich i Pojezierza Ełckiego, należące do Natura 2000 Obszary specjalnej ochrony ptaków Jezioro Dobskie i siedlisk Ostoja Północnomazurska a także użytki ekologiczne Jezioro Wilkasy i wyspy na jeziorze Niegocin. Na terenie gminy oznaczonych zostało również 28 pomników przyrody, w tym ciekawe głazowiska.

Zwiedzanie tych wyjątkowych okolic ułatwiają wyznaczone w otoczeniu Giżycka szlaki turystyczne, w tym piesza trasa Wilkasy-Giżycko, szlak kajakowy "szlakiem krzyżaków", szlak żeglugowy z Giżycka do Mikołajek oraz liczne szlaki rowerowe: czarny Trasa Ziemi Giżyckiej, niebieski Trasa Sztynorcka, czerwony do Świętej Lipki, zielony do Grądów Kruklaneckich, trasa Pozezdrze, trasa Niegocińska i trasa Jeziorko.

Twiedza Boyen jest największa atrakcją Giżycka i jedną z największych na całych Mazurach. Powstała w latach 1843-1855 na planie gwiazdy, jej mury mają ponad 2 kilometry długości i od lat 90. ubiegłego wieku udostępniona jest do zwiedzania. Od kilku lat w Twierdzy trwają prace rekonstrukcyjne i zabezpieczające ten fantastyczny zabytek, w którym odbywają się różne imprezy i festiwale. Ciekawą atrakcję stanowi również indiańska wioska i Muzeum Indian w Spytkowie przedstawiające mało znane fakty z życia indiańskich plemion i ich tradycje.